شهرگرائي كه حاصل توسعه اقتصادي و صنعتي مي باشد، مشكلات متعددي را در پي داشته است. افزايش جمعيت و تراكم آن در واحد سطح شهرها، پيدايش موسسات خدماتي مانند بيمارستانها، دانشگاهها، آموزشگاهها، ادارات و ... توسعه واحدهاي صنعتي و توليدي بزرگ از جمله كارخانجات، صنايع نساجي و داروئي و غذايي و ...توليد حجم زيادي از فاضلابهاي خانگي، شهري و صنعتي را به همراه داشته و سبب آلودگي در محيط زيست مي گردد. 

افزايش جمعيت در شهرهاي توسعه يافته منتج به عدم تكافوي آب آشاميدني و بي مصرف شدن آبهاي سطحي زيرزميني جهت شرب، در نتيجه آلودگي و گسترش شبكه آبرساني متناسب با افزايش جمعيت و موسسات از يك طرف و جمع آوري فاضلاب شهري و صنعتي دفع مناسب آنها از سوي ديگر،‌دو عامل عمده از عوامل موثر در حفظ سلامتي مردم و اجتماع است. تخليه فاضلاب حاصل از فعاليتهاي مختلف سبب تنزل كيفيت جريان آبهاي سطحي و زيرزميني گرديده و افزايش آلودگي اين آبها سلامت ساكنين شهرها را روزبروز در معرض مخاطرات جدي قرارداده است. كاربرد مواد شيميائي و انواع مختلف دترژنت ها در زندگي روزمره و تخليه آنها همراه با فاضلابهاي انساني به جريانهاي آبهاي سطحي و زيرزميني و افزايش آلودگي آنها به فاضلاب از نظر شيوع بيماريهاي عفوني و انگلي بطور مستقيم از طريق مصرف آبهاي آلوده و بطور غيرمستقيم از طريق رشد و تكثير عوامل بيماريزا و انتقال بيماريها توسط حشرات و بندپايان و آلوده شدن سبزيجات و صيفي جات آبياري شده توسط فاضلابها امري واضح و روشن است. با نگاهي گذرا به آثار بيماريهاي مختلف از جمله بيماريهاي انگلي و روده اي به اهميت آبهاي آلوده در انتقال اين بيماريها پي برده از طريق كنترل آلودگي آبهاي مصرفي مي توان تا اندازه اي اين بيماريها را مهار نمود. 

در اين راستا بيمارستانها نيز بعنوان منبع قابل توجه آلودگي بشمار مي آيند و فاضلاب حاصل از فعاليتهاي مختلف در اين مكانها سبب آلودگي شديد آبهاي زيرزميني مي گردد با توجه به اين مسئله كه بيمارستانها عامل توليد فاضلابهاي خطرناك مي باشند و اغلب بيمارستانهاي موجود فاقد سيستم تصفيه فاضلاب مناسب بوده و فاضلاب توليدي را بدون درنظرگرفتن قوانين زيست محيطي به كانالها يا جويهاي آب تخليه مي نمايند، طراحي سيستم هاي فاضلاب جهت بيمارستانها امري ضروري محسوب مي گردد.