هدف از مديريت موجودي جايگزين دارايي بسيار گران قيمتي به نام (موجودي) با دارايي كم قيمت تري به نام (اطلاعات) است. براي تحقق اين هدف اطلاعات بايد به هنگام، دقيق قابل اطمينان و باهم سازگار باشند. اصلي ترين دليل براي اينكه بايد موجودي تحت مديريت قرار گيرد  اين است كه بتوان به مدد اين مديريت اهداف بالقوه متضاد زير را باهم سازگار نمود 

1-حداكثر كردن ميزان سرويس دهي (خدمات) به مشتري

2-حداكثر كردن كارآيي عمليات خريد و توليد

3-حداقل كردن سرمايه گذاري بر روي موجودي

4-حداكثر كردن سود با دستيابي به اهداف فوق بازگشت موجودي (ROI) و بازگشت دارايي (ROA) افزايش خواهد يافت.

1-حداكثر كردن ميزان سرويس دهي (خدمات) به مشتري:

علل عمده سرويس دهي ضعيف به مشتري در مقوله تحويل به موقع، مربوط مي‌شود به پيش بيني‌هاي نادرست تغييرات متعدد در سفارشات مشتري و ضعف كلي در مديريت حسابداري و نه البته تامين كنندگان و بخش خريد نتيجه اين مشكلات نگهداري بيش از اندازه موجودي كالا است كه سرانجام به كسري موجودي و هزينه بالاي محصول و سود حاشيه اي پايين تر منجر مي‌گردد براي تعيين سطح سرويس دهي به مشتري نخست بايد تعيين كنيد كه مي‌خواهيد چند درصد از مواقع كالا به موقع ارسال شود. هر چه دقت پيش بيني فروش محصول خاصي بالا باشد لاجرم خطاي پيش بيني مشخصي به مشتري كم تر مي‌شود و در اثر نگهداري موجودي كم تر براي ساخت محصولات مي‌توان استفاده بهتري از ظرفين ماشين آلات به عمل آورد. نبايد موجودي را قبل از نياز بدان ايجاد كرد تا مجبور نشويم زودتر از موقع نياز از ظرفيت ماشين آلات استفاده كنيم با داشتن موجودي كم تر عموما فضاي كم تري مورد نياز است و نيز از فضا به موقع ( و نه پيش از زمان مورد نياز) استفاده خواهد شد.