در طراحي بدنه ايرشيپ‌ها و زير دريائي‌ها نكات زيادي مورد توجه قرار مي‌گيرد كه مهمترين آنها قدرت جلوبرندگي است كه به مقدار زيادي بستگي به درگ اصطكاكي رويبدنه  ايرشيپ دارد و 3/2 درگ كل را شامل مي‌شود.كاهش كوچكي در اين درگ باعث صرفه جويي قابل توجهي در سوخت مي‌شود و يا مي‌تواند باعث افزايش ظرفيت حمل و ابعاد ايرشيپ شود.

اولين بهينه سازي عددي شكل، توسط  پارسنز   انجام شده است. روش محاسبه در قالب يك پنلكد  مي‌باشد  كه با يك  روش لايه مرزيكوپل شده است. زدان  يك توزيع محورياز چشمه و چاه را براي نشان دادن ميدان جريان اطراف يك جسم معرفي مي‌كند. قدرت (شدت) به صورت خطي روي  هر المان طول توزيع مي‌شود.

در روند محاسباتي آيروديناميكي ابتدا يك بدنه دوار با ماكزيمم قطر ثابت و نسبت فايننس    ثابت تعريف مي‌شود.پروفيل بدنه و توزيع سرعت  جريان غير لزج توسط روشهاي غير مستقيم حل جريان پتانسيل بدست مي‌آيد. پروفيل اين بدنه بايد  به گونه‌اي باشد كه در جريان يكنواخت موازي با  محور بدنه، لايه مرزي دچار جدايش نشود. با اين قيد، درگ توسط تغيير در شكل پروفيل بدنه كاهش مي‌يابد. محدوديت در عدم جدايش لايه مرزي باعث حذف درگ  فشاري مي‌شود و درگ كلي منحصر به نيروهاي ويسكوز در لايه مرزي مي‌شود. لايه مرزي به سه ناحيه آرام گذرا    و درهم تقسيم مي‌شود. براي محاسبه لايه مرزي آرام از  متد توويتس   استفاده شده كه  بر اساس رابطۀ مومنتوم مي‌باشد. ناحيه گذرا در محاسبات به صورت  يك نقطه در نظر گرفته مي‌شود كه در آن ضريب شكل به طور ناگهاني از آخرين مقدار در ناحيه آرام به اولين مقدار  در ناحيه درهم تغيير مي‌كند. از آنجا كه محل گذر به عواملي مانند: زبري سطحي، سر و صدا، لرزش و غيره بستگي دارد كه كنترل آنها مشكل است در بيشتر تحقيقات اين ناحيه را به  صورت دلخواه بين سه تا ده درصد طول بدنه در نظر مي‌گيرند.